Temat: Legendarna syrenka wiodąca aktywność: językowa CELE OGÓLNE: zapoznanie z herbem Warszawy i legendą o Syrence; kształtowanie zdolności opowiadania bajek; rozwijanie zainteresowań legendami o Polsce • „O warszawskiej Syrence” – rozmowa o herbie Warszawy na podstawie wiersza. Zanim R. zacznie czytać, wiesza w widocznym miejscu ilustrację przedstawiającą pomnik Syrenki warszawskiej O warszawskiej Syrence Anna Paszkiewicz Przepiękna syrenka po Wiśle pływała, Cudowne piosenki nocami śpiewała, Aż kiedyś rybacy swą sieć zarzucili I w blasku księżyca syrenę złowili. Za złoto swą zdobycz wymienić pragnęli, Więc mocno związali, na brzeg wyciągnęli, Lecz kiedy najmłodszy pilnował jej nocą, Zlitował się nad nią i przyszedł z pomocą. Uwolnił syrenkę, a ta, nim uciekła, W podzięce swą pomoc dozgonną przyrzekła. Dziś stoi nad Wisłą i miecz trzyma w dłoni. Gdy przyjdzie czas próby, Warszawę obroni. R. zadaje pytania do treści wiersza: Jak nazywała się rzeka, w której mieszkała Syrenka? Kto złowił syrenkę? A kto jej pomógł? Co obiecała Syrenka rybakowi? Czym broni Syrenka Warszawy? • „Jak Syrenka” – zabawa naśladowcza. Dzieci kładą się na dywanie: na brzuchu, nogi złączone. Machają ramionami, naśladując pływanie. Gdy R. mówi: Bronimy Warszawy!, dzieci klękają, lewą rękę przykładają do brzucha (jakby trzymały tarczę), prawą rękę unoszą nad głowę (jakby trzymały miecz). R. zwraca uwagę na prawidłowe ułożenie rąk. Zabawę powtarzamy kilka razy. • „Co słyszysz?” – synteza wyrazowa. R. mówi słowo podzielone na sylaby, dzieci wypowiadają je bez podziału. Przykłady słów: syrenka, Warszawa, Wisła, Polak, Polska, rybak, ogon, tarcza, muszelka. • „Wyklaszcz słowo” – praca indywidualna z dzieckiem, umiejętność dzielenia na sylaby, ćwiczenie słuchowe, ćwiczenie poprawnej wypowiedzi. R. mówi wyraz, dziecko dzieli go na sylaby poprzez wyklaskiwanie. Wyrazy: dom, Polska, Polak, Polka, dzieci, ja, ty, razem, ulica, kwiaty, droga. Propozycja pracy z dzieckiem zdolniejszym – R. pokazuje dziecku ilustracje kojarzące się z Polską. Za każdym razem podaje 1 słowo pasujące do obrazka. Dziecko tworzy zdanie z tym wyrazem, np. zdjęcie morza, słowo: muszelki, dziecko mówi: Nad morzem są muszelki. R. zwraca uwagę na poprawne tworzenie zdań, w miarę potrzeby koryguje wypowiedź. • ilustracje przedstawiające charakterystyczne polskie krajobrazy.